月曜日, 1月 17, 2005

☆ :. Treasure .: ☆ # 1


continue ..

เออ..ต่อพอริ่มประชด แต่ก็กลับมาสนใจเค้าจนได้ อืม.. ถึงว่าคนๆนี้มีแรงดึงดูดมากทีเดียว ด้วยความที่เค้าแสดงอะไรออกมาอย่างจริงใจ ทำอะไรน่ารักๆตามแบบของเค้านั่นล่ะ แล้วไอ้รอยยิ้มนี่มันสุดยอดจริงๆ สายตานี่ไม่อาจบรรยายเลย (ลักษณะของคนราศีตุลย์เด่นมากค่ะ) ที่ชอบมากๆเลยคือถ้าเค้าไม่อยากทำอะไรก็จะไม่ทำอ่ะ แบบว่าไม่ฝืนทำเลยนะทั้งที่ตัวเองเป็นดารานะนั่น ผิดกับทัคกี้ที่ต้องให้ลุคดาราอยู่เสมอ .. มันน่าจะเริ่มชอบตั้งแต่ตอนนั้นล่ะ

เอ.. เราว่าเราก็ยังชอบกี้อยู่นะ แต่เราอาจชอบซึบาสะมากกว่าเท่านั้นเอง สองจิตสองใจมากตัดสินใจไม่ถูก ดีที่ว่าเป็นวงเดียวกันนะนี่ .. ตอนนั้นเริ่มขี้เกียจอ่านข่าวแล้วมันเยอะมาก ภาษาก็ห่วยเลยต้องเลือกอ่านซักอัน อืม.. ช่วงนั้นซิงเกิลยูเมะออก ฝากเพื่อนซื้อ แต่กรรมหนอกรรมล็อทแรกก็ไม่ได้ แถมยังโดนโกงอีก ไม่อยากพูดถึงมัน .. ตอนนี้มาถึงซิงเกิล One day One dream ก็แถมการ์ดเหมือนยูเมะนั่นล่ะ คราวนี้โชดดี เพื่อนที่ญี่ปุ่นส่งมาให้ ตอนนั้นเราก็บ้า 2 คนอ่ะนะ แอบเอียงไปทางซึบาสะมากกว่าแค่นั้นเอง..

เหตุเกิดจากการ์ดนั่นเอง .. เราอธิษฐานก่อนเปิดซองซีดี .. สาธุ ..(ความลับ) อืมด้วยความที่ชอบทั้งสองคนเลยอธิษฐานแบบนั้นไป แต่เราน่ะเคยเจอกี้ถึง 2 ครั้ง แต่ซึบาสะนี่เราไม่เคยเจอตัวเค้าเลยนะ แต่เราก็ชอบได้มากขนาดนั้น เรื่องหน้าตานี่ตัดไปเลยไม่ใช่เหตุผลแน่นอน .. หลังจากอธิษฐานเสร็จไม่รู้ทำไมมันถึงเกิดภาพนั้นขึ้น (ตอนนั้นยังไม่เปิดซอง) แต่เราก็คิดว่าเราต้องได้การ์ดซึบาสะรูปนี้ (มันมีทั้งหมด 6 ใบนะ) แต่เราคิดว่าเราต้องได้การ์ดซึบะรูปนี้เลย ปรากฎว่าเปิดมาแทบช็อค รูปนี้จริงๆด้วย .. แต่แอบดีใจมากๆนะ 5 5 5 ทั้งที่ตอนนั้นก็คิดว่าชอบกี้มากกว่าซึบะนะแต่รู้สึกดีมากๆเลยที่ได้การ์ดซึบะ คนส่วนใหญ่ที่เค้าซื้อกันจะได้การ์ดคู่อ่ะจ้า


283's Destiny Card ^_^

หลังจากนั้น เราก็ตามเรื่องของเค้ามาตลอดเลย แบบว่ารู้สึกดีมากๆ (แอบลืมกี้ไปชั่วคราว) ตอนนั้นแบบว่าชอบนิสัยความร่าเริงของเค้ามาก .. (ตอนนี้เริ่มไปเต็มตัวซะแล้ว) เรารู้สึกผ่อนคลายมากเลยช่วงเวลาที่ดูเค้า มีความสุขจริงๆ มาคิดถึงเค้าหนักมากช่วงเดือน มิ.ย.และแล้วก็ได้ยินข่าวลือเรื่องนั้น ซึบาสะจะมาไทย.. ความรู่สึกตอนนั้น 1.ช็อค (จริงหรือนี่) 2.ดีใจมาก (ฝันที่เป็นจริง) 3.ตื่นเต้นสุดขีด (อยากเจออยู่พอดี) สรุปว่ามีความสุขสุดๆเลยช่วงนั้น แล้วก็นับวันรอคอย ^_^

เป็นครั้งแรกในชีวิตนะที่เรารู้สึกอยากไปรับใครซักคนที่สนามบิน (ตอนที่กี้มาก็ไม่คิดกระเสือกกระสนไปนะ) มันเกิดอาการแบบนี้ได้ไงน้า.. นับวันรอคอย ช่วงนั้นเราอ่านไดของเค้า เค้าบอกว่าพยายามฝึกภาษาไทยอยู่ รู้สึกดีมากๆเลย ตอนนั้นซึบะอัพไดถี่มาก ผิดวิสัยของเธอเลยล่ะ ท่าทางเค้าสนุกกับการซ้อมแล้วก็ฝึกภาษาไทยนะ (ก่อนหน้านั้นเค้าเครียดมาก เรารู้สึกได้ผ่านจากการอ่านไดที่เค้าเขียน .. คงเพราะห่างจากกี้ หรือว่าเหงามากๆ) ตอนนั้นกี้ประกาศว่าจะมาด้วยเค้ามีความสุขมากๆ รายงานตัวแทบทุกวันเลย ช่วงนั้นเราก็รู้แล้วล่ะว่าเค้าจะมาถึงวันไหน สายการบินอะไร และออกทางไหน

วันนั้นก็มาถึง อิอิ แต่ไม่เจอหรอก .. มัวแต่ทะเลาะกับน้องที่ตามไปด้วย เถียงกันเรื่องทางออก เราว่าเราสืบมาดีแล้วนะ ปกติเราไม่สนใจนะเรื่องแบบนี้ เพราะเราไม่ได้บ้าดาราขนาดนั้น (ตอนนี้ชักไม่แน่ใจ 55+) เราเบื่อเถียงกับเด็กเลยยอมๆไป รู้อยู่แล้วว่าต้องไม่เจอวันนี้ (โหมดปลงอ่ะ) แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก คิดว่าแย่ที่สุดคือเจอในคอนอย่างเดียว ถ้าดวงชะตาผูกพันธ์คงเจอบ่อยกว่านั้น